بررسی استرس گرمایی در مشاغل کوچک شهرستان قم

مقدمه: استرس گرمایی در محیط های کاری، علاوه بر ایجاد ناراحتی های متعدد مانند کاهش آسایش حرارتی و ایجاد تنش های گرمایی، در موارد شدیدتر ممکن است منجر به ایجاد حادثه و بیماری های ناشی از گرمای بیش از حد گردد. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت استرس گرمایی در کارگاه های کوچک شهرستان قم بر اساس شاخص wbgt و همچنین بررسی ارتباط بین wbgt و شاخص های فیزیولوژیکی است. .روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی – مقطعی در مرداد ماه 1391 در 25 کارگاه کوچک شهرستان قم مشتمل بر10 کارگاه روباز و 15کارگاه سرپوشیده انجام شد. اندازه گیریwbgt براساس استاندارد iso7243 انجام شد. همچنین پاسخ های فیزیولوژیکی 25 نفر کارگر (یک نفر از هرگارگاه) شامل نبض، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک سنجش شد. .یافته ها: میانگین شاخص wbgt برای مشاغل سرپوشیده شامل صافکاری، مکانیکی، نقاشی، جوشکاری و درب و پنجره سازی به ترتیب c◦ 55/27، c◦ 45/27، c◦ 64/24، c◦ 73/26 و c◦ 89/25، برای کارگاه های روباز صافکاری، مکانیکی و نقاشی c◦ 01/30 و برای کارگاه های جوشکاری و درب و پنجره سازی c◦ 52/28 به دست آمد. میزان wbgt در مقایسه با میزان استاندارد iso 7243 درتمام کارگاه های کوچک اندازه گیری شده بیشتر از حد مجاز بود. کارگاه های صافکاری و نقاشی دارای بیشترین میزان wbgtبودند (به ترتیب c◦ 22/30 و c◦ 03/30) میانگین wbgt کارگاه های صافکاری که نسبت به دیگر مشاغل بیشتر در معرض فضای باز و تابش های خورشیدی بودند با کارگاههای جوشکاری و درب و پنجره سازی اختلاف معناداری داشت (آزمون t-test). بین wbgt و نبض، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک رابطه معناداری مشاهده نشد (05/0). نتایج حاکی از آن است که کارگران در معرض استرس حرارتی قرار دارند و انجام مطالعات بیشتر و ایجاد تدابیر جهت مراقبت از کارگران امری ضروری است. .نتیجه گیری: میزان استرس حرارتی تقریباً در کلیه ی کارگاه های کوچک مورد مطالعه بیشتر از حدود مجاز توصیه شده بوده و در این میان کارگاه های روباز بیشترین میزان استرس حرارتی را داشتند، هرچند استرس های حرارتی با استرس های مورد مطالعه همبستگی معناداری را نشان نمی دهند.